Spartaans

Gisteren zwom ik om negen uur in de ochtend nabij Den Helder in zee.  Als iets research heet ben ik tot veel bereid. Ik wilde graag de dames van Zwemclub Marsdiep, ooit de Frische Morgen (vanaf 1924), leren kennen. Ze vonden het gezellig dat we (Pauline van den Broeke dook er ook in) bij hen in het zeebad kwamen. Er passeerde een onderzeeër. Een piepklein vrouwtje met een witte badmuts zei dat haar vader en zoon ook bij de marine hebben gezeten. ‘Die waren soms wel drie jaar weg. Tegenwoordig janken ze al als ze drie maanden van huis zijn.’ Er werd hartelijk gelachen. Het zijn Spartaanse vrouwen. Iedere dag, weer of geen weer, gaan ze zwemmen.