Een vriendin gaf me een dvd van de idfa documentaire Farewell (van Ditteke Mensink en Gerard Nijssen). Het gaat over de journaliste lady Grace Hay, wiens dagboek je hoort via een voice-over. Ze ging als enige vrouw mee aan boord van de Graf Zeppelin op diens reis rond de wereld in 1929. Haar geheime liefde Karl von Wiegand is ook aan boord. De tocht werd gemaakt als showcase van de technologische vooruitgang en om de verbeterde relaties tussen Duitsland en de VS te vieren. Het is bijna een laatste hoopvolle tocht over de wereld. Zoals de liefde tussen Grace en Karl niet mocht zijn, zo mocht blijkbaar ook de liefde tussen Duitsland en Amerika niet zijn. Al wordt deze vergelijking godzijdank niet in de film gemaakt. Het is prachtig materiaal van de Graf Zeppelin in Japan, Siberië, New York en Los Angeles. Ik wist niet dat er zoveel bewegende beelden van bewaard waren gebleven. Er is zelfs een verstekeling aan boord. Een jongeman die in Los Angeles acteur wil worden had zich in de voorraadkast verstopt. Hij werd als een held onthaald. De beelden zijn honderd jaar na dato nog steeds ongelofelijk. Hoe geweldig moet het zijn om in een sterrenrestaurant over de bergen te zweven.
