Moskou - De stad is gehuld in een permanente grijze sluier waar zo nu en dan wat regen uit druppelt. Toch past het goed bij het straatbeeld van grijze flats, brede snelwegen en verwaarloosde stadsperkjes.Stedenbouwkundig, doet de stad nogal rommelig aan. Er wordt met het grootste gemak een grijze kolos naast een heel klein kerkje gebouwd. Niet er strak naast maar er schuin tegenaan, zodat deze flat goed in het gelid staat met de andere flats. Hierdoor ontstaan er allerlei vreemde stukjes ongebruikte ruimte waar soms dan weer pannenkoeken met room worden verkocht of gepofte aardappelen.
Gisteravond nadat Boris mij van het vliegveld had gehaald zijn we de stad in gegaan. In oude gedeukte metrowagons uit de jaren zeventig bereikten we het Tretjakakovksokaja district. Op een duister parkeerplaatsje trok Boris een nietszeggende metalen deur open die ons via een trappetje in de kelder bracht waar zich een soort bistro bevond met grof gestuukte wanden. Er was lifemuziek en er stonden overal gezellige houten tafeltjes die bezet waren door de moskouse jeugd. Niet de wel bekende Gouden Russische jeugd met teveel geld, maar meer het soort universiteitstudent of kunstenaars type. Het was een plek die net zo goed in New York had kunnen zijn. Vooral het feit dat hier opvallend veel mensen zaten met gezichthaar, maakt het On Russisch. Russen doen niet aan baarden. Later zijn we met een auto, iedereen neemt je wel ergens mee naartoe voor twee euro, naar het Tsjistye Prudy district gegaan. Ook hier dook Boris door een stenen poort die ons naar een onduidelijk binnenplaatje bracht waar zich een danstent bevond. Hier waren wederom de intellectueel-achtigen goed vertegenwoordigd. Zonder dat het vervelend werd, overigens. Sommigen dingen doen dan aan New York denken, gelukkig doet niemand hier heel aanstellerig of hip. Ik heb in ieder geval nog geen Gay-Nerd met afgezakte broek gezien.
