Vlak voordat Boris en ik gisteravond de trein terug naar Moskou namen ben ik nog even bij een vriendin langs geweest die hier drie jaar geleden met haar toenmalige vriend naartoe is gekomen. Mijn vriendin, L, is inmiddels met haar Russische vriend getrouwd en er is ook een kind opkomst. Omdat ik me graag een voorstelling wil maken van hoe het moet zijn om op te groeien in een voormalige sovjetwijk heb ik de metro naar deze industriële ring rondom Sint Petersburg genomen.‘We wonen naast een fabriek waarvan niemand weet wat er gemaakt wordt’, vertelt L nadat ze me bij de metro halte heeft opgehaald. De hele sfeer op straat spreekt me direct al veel meer aan dan het granieten centrum van Sint Petersburg. Bij de uitgang van de metro worden sjaals, bloemen en vruchten verkocht. We stoppen bij een straatje met lage witte huizen uit de Stalin tijd.’ Hier zou ik graag willen wonen, maar dat is niet te betalen.’ Het blijkt in Rusland nogal veel geld te kosten om geld te lenen. We passeren een half gesloopte kerk, de Brezjnev en Chrusjtsjov flats en de vage fabriek waarvan niemand weet wat er gemaakt wordt. Het appartement van L en haar man R ziet er waarschijnlijk heel On-Russisch uit. Ik heb geen enkel vergelijkingsmateriaal, maar ik denk niet dat veel Russen hun keukenkastjes zullen afplakken met het karton van de havermout verpakking. Leonie vindt het leuk in Sint Petersbrug al had ze graag wat meer vrienden gehad. ‘Maar dat is toch moeilijk hier en er is ook weinig tijd voor.
Ik werk veel, daarna moet ik boodschappen doen en als ik thuis ben moet er weer gekookt worden.’
Leonie zegt ook dat ze zich wel enigszins heeft moeten aanpassen aan de machocultuur in Rusland.’ Er is er maar een de baas in huis en dat is hij.’
Sinds de crisis krijgt L ook maar dertig procent van haar salaris uitbetaald. Ze werkt bij de sales afdeling van St. Petersburg in your pocket, een soort krantje met culturele tips. ‘Dat maakt het ook niet erg aantrekkelijk, daarom heb ik maar bedacht om moeder te worden.'
Leonie heeft pompoensoep gemaakt, ook al niet erg Russisch, alhoewel de pompoen wel hier vandaan komt. Roma is er nog niet omdat hij tot laat moet werken als verkoper van industriële aggregaten en daarna nog langs de bank wil. Ik vraag L waarom ze niet in Nederland zijn gebleven.’In Nederland kan je wel een leuk salaris hebben en dat is het dan, maar echt heel rijk kan je daar niet worden, dat is in Rusland wel mogelijk, althans voordat de crisis uitbrak.’
R’s salaris is afhankelijk van het aantal aggregaten dat hij verkoopt en die lopen met de crisis ook niet echt lekker. Als de soep op is brengt L me weer naar de metro, ze moet toch nog een nieuw pak havermout kopen voor het ontbijt.
