donderdag 2 februari 2017

De smetvrees van dictators

tumblr_nye07mmzro1qzy531o1_1280
Adolf Hitler was een 'grundliche'  en ijverige despoot en hij had een lage tolerantie voor vuil. Dat zijn niet pers se negatieve eigenschappen. Je zou kunnen zeggen dat je huid de ultieme grens is. Je bent het minst tolerant als het gaat over wie je wel en niet binnenlaat in je eigen lichaam. Daarna wordt je steeds toleranter, behalve als je smetvrees hebt. Bij Hitler begon zijn smetvrees zich vanaf zijn eigen lichaam, hij nam vier baden per dag, steeds verder uit te breiden naar de rest van de samenleving. Een van zijn eerste maatregelen was het optuigen van honderden busjes met meetapparatuur om mensen op tuberculose te screenen. De tweede grote maatregel van hem was het schoonmaken en op orde brengen van de fabrieken. Er moesten bloembakken buiten worden gezet en de ratten werden bestreden met Zyglon B. Een volgende stap was het euthanasie programma waarmee geesteszieke mensen werden opgeruimd. De afschuw voor het onzuivere werd steeds heftiger en met het geconstrueerde beeld van de Arische übermensch kwam ook de onzuivere untermensch in beeld; de Jood was het ongedierte dat net als ratten uitgeroeid moest worden met Zyglon B. Zo zie je hoe een min of meer positieve eigenschap van persoonlijke hygiëne in ver doorgevoerde toestand extreem gevaarlijk kan zijn.
Donald Trump heeft ook smetvrees. In zijn autobiografie ‘the art of the comeback’ laat hij ghostwriter Kate Bohner het volgende optekenen: ‘Het meest afschuwelijke dat mij op restaurant kan overkomen, is dat een man die ik een minuut eerder uit de wc heb zien komen me de hand wil schudden. Dan sta ik telkens weer voor een verschrikkelijk dilemma. Als ik die man zijn hand schud, moet ik meteen mijn handen gaan wassen en je zal het zien: net dan komt weer iemand anders met uitgestoken hand op me af. Maar als ik zijn hand niet schud, voelt die man zich beledigd en loopt hij de rest van zijn leven te zeuren wat een eikel die Donald Trump toch is.’
Ik denk dat dit gegeven van belang is om zijn gedrag te verklaren. Trump vindt zichzelf de best denkbare president. Er is bij hem geen sprake van zelfreflectie. Ook hij is nu instaat om zijn afschuw te extrapoleren. Hij heeft zijn afschuw voor Hillary nooit onder stoelen of banken gestoken. in een ander geval vroeg een vrouwelijke advocaat in de rechtszaal om een time out omdat ze melk wilde afkolven voor haar baby. Trump’s commentaar: ‘You are disgusting.’
Ook zijn afschuw voor ouderdom en het menselijk verval zijn bekend. Wie in gesprek is met Trump kan zien hoezeer zijn gezicht her en der is bijgewerkt met plastische chirurgie. Hij heeft een medewerker die kaal werd ook eens haargroei crème meegegeven. 
Zijn uitspraken over Mexicanen worden ook gevoed door afschuw, geen angst  voor banen verlies, maar echte afschuw. Hij heeft ze zelfs uitgemaakt voor verkrachters. 
Gelukkig is Trump bij lange na niet zo creatief en intelligent als Adolf Hitler, dus zo erg wordt het niet. Bovendien herhaalt de geschiedenis zich nooit. Aan de andere kant heeft hij al wel een hoop schade aangericht en zal er nog een hoop schade aankomen voordat de vogel weer gevlogen is.