Het was vandaag ‘uit kast kom dag’. Ik weet niet hoe groots het gevierd wordt, maar het leek me een mooi moment om naar de kapper te gaan. Goede kappers zijn homo, dat is bekend. Dus belde ik een vriend op waarvan ik weet dat hij een homoseksuele kapper heeft. Bovendien is mijn Iraanse kapper (zie hier en hier) uit zijn pand gezet en sindsdien ben ik dolende. De vriend stuurde me naar Shampoo in de Astraat. De entree beviel me wel. De deur was geel met een driehoekig raam erin waardoor het wel wat weg had van een jeugdsoos uit de jaren tachtig. Niet dat ik daar ooit kwam, maar ik heb in mijn tijd genoeg hippe deuren gezien (en sommige deuren kun je beter gesloten laten). Eenmaal binnen bleek de kapper, die mij in eerste instantie aan een Italiaan deed denken, al druk in de weer te zijn met een ander hoofd. Voordat ik iets had kunnen zeggen, kreeg ik een complimentje over mijn schoenen. Helaas kon hij me pas helpen over drie kwartier. ‘Dan zal ik mijn tanden eens in jouw krullen zetten,’ zei hij. Helaas is dit er niet meer van gekomen. Ik moest mijn trein halen. Ik vraag mij af wat er zou zijn gebeurd als ik daar wel m’n haren had laten knippen. Het was ten slotte ‘uit de kast kom dag’ en dan kan er van alles gebeuren, je hebt dat soort dingen nooit helemaal in de hand. Zeker niet als je wordt geknipt door een Italiaan die achteraf ook over Indisch bloed bleek te beschikken. Deze kapper zou een perfecte biechtvader zijn voor de twijfelaars onder ons.
