Safranbolu

Kunnen steden goed voor je zijn? Bij Safranbolu, de oude Ottomaanse safraanstad, weet ik het zeker. Er daalt een gevoel van rust over me heen als ik door de straatjes loop waar niemand is. We hebben er gewandeld, we zijn een straatje ingelopen dat doodliep en toen zijn we via een overwoekerde tuin en een brokkelige trap weer naar een boven gelegen straatje gekomen. Het is een ontvankelijke stad, je voelt je hier snel thuis. Dat gold ook voor verschillende beschavingen. Er hebben hier Romeinen gezeten, Byzantijnen, Seljuks en natuurlijk de Ottomanen. Als we later op de bazaar koffie drinken en zien hoe het wordt klaargemaakt op kooltjes, dan weet ik dat ze het doen omdat ze het zo gewend zijn. Zo werd het al gemaakt toen de Turken nog in bedoeïententen woonden op de Mongoolse steppe. Je kan hier gerust zitten om een boek te lezen. Je weet dat om je heen de straatjes in stilte op je wachten en in dat wachten zit geen enkel ongeduld. Safranbolu is al duizenden jaren oud.