Gisteren las ik in de Volkskrant dat wetenschappers van het Huygens Instituut voor Nederlandse Geschiedenis en de Universiteit van Amsterdam bezig zijn met een onderzoek naar het wetenschappelijke bewijs van wat echte literatuur is. Het onderzoek is uniek in de wereld. Dat geloof ik graag. Je kunt overal onderzoek naar doen. Het doet me denken aan het onderzoek naar gezonde architectuur. Er bestaat geen formule voor gezonde architectuur, dat weet ik zeker. Mensen die zeggen dat het wel zo is zijn vaak hele enge mensen die houden van Disney-achtige knusse dorpjes. Dodelijk saaie architectuur waarvan je hart vanzelf uitdooft. Wat betreft het onderzoek naar literatuur, het zal best goed in elkaar zitten, maar wat heb je aan de uitkomst? Er zullen geen betere boeken door geschreven worden. Bovendien is het de vraag of wetenschap wel altijd het laatste woord moet hebben. Wat vergeten wordt in het wetenschappelijk onderzoek is dat nu juist de onzekerheid van wat literatuur is en wat niet van groot belang is om discussie te kunnen voeren. Het wetenschappelijke argument is een dodelijk argument voor die discussie.
Met Henk en Ingrid (wie kent ze nog?) zou ik willen zeggen: wetenschap is ook maar een mening.
