De nachtbus
had ons gesloopt dachten we. Toch hebben we gisteren zeven uur door een
vreemdsoortig berglandschap gelopen. Capadocia, heet het hier. Mensen hebben
woningen en kerken uit de rotsen gehouwen. Aan het begin van de wandeling
verscheen er een witte hond uit het witte gebergte. De hond is ons al die tijd
gevolgd en heeft zelfs een paar keer de weg gewezen. Vanmorgen was hij er weer.
Ik ben bang dat hij in ons zijn baasjes heeft herkent.
