Melancholie

Er zijn mensen, zoals mijn vader, die Orhan Pamuk naast hun bed hebben liggen. Dat bedoel ik dan vrij letterlijk, het ligt naast het bed en er wordt niet naar omgekeken. Hij komt er niet doorheen, zegt hij. Ik heb het eerder gehoord van mensen dat de Nederlandse vertaling van Pamuk langdradig is. Er wordt wel eens beweerd dat boeken iets verliezen in vertalingen, dat het altijd beter is om het origineel te lezen. Ik vraag me af of dit zo is. Misschien winnen sommige boeken juist aan kracht in een vertaling. Ik heb geen kennis van het Turks, maar de Engelse vertaling van Het Museum van de Onschuld is erg goed. Waarschijnlijk is deze beter dan de Nederlandse vertaling omdat de zinnen korter zijn en het Engels de tekst soberder en simpeler heeft gemaakt. Overigens heeft Pamuk ervoor gezorgd dat de stad Istanbul een grote melancholische lading heeft gekregen. Ik sluit niet uit dat ook de vele straat katten hier een hand in hebben gehad.