Bij de laatste ferrystop op de Gouden Hoorn in Istanbul bevindt zich de wijk en het voormalige dorp Eyup. Er bevindt zich hier een beroemde necropolis. Bovenop de berg die bezaaid is met graven, is het restaurant café Pierre Loti gelegen. De uitspanning is vernoemd naar de beroemde Franse oriëntalist, romanschrijver en marinier Pierre Loti. Op het terras zag ik een oudere vrouw met de koffie drab draaien dat was overgebleven in haar kopje. Ze zag dat ik naar haar keek en ze moest glimlachen. Ze wist dat ik wist wat ze aan het doen was. Haar glimlach wilde zoveel zeggen dat ze wist dat ze zich schuldig maakte aan een oud gebruik waar ze al niet echt meer in geloofde. Het was nog slechts een aardige bezigheid. Koffiedik kijken. Ik wilde er graag meer van weten, maar vond het niet gepast te vragen hoe ze dat nou deed.
