Er stapten Britse toeristen bij ons in de bus. Ze gingen naar Hisaronu. Ze waren wit en stevig. Hisaronu is haast een Britse kolonie, het Blackpool van Turkije. Turkse Grieken gingen in 1923 terug naar Griekenland en Griekse Turken naar Turkije. Het lege dorp is een symbool van vreedzame cooperatie geworden. Dat is een politiek verhaal. Het is eerder het perverse resultaat van de zuiverheidsgedachte. De Britten in de bus hadden het naar hun zin. Hun geblondeerde haren zagen er gewassen uit. Jurken spanden zich om omvangrijke lijven. Het vlees was gemarineerd in alcohol en parfum. Ze stapten massaal uit op een plek vol kermisattracties, winkels, luidruchtige restaurants en cafes. Ik zag een restaurant met de naam 'husband creche'. Kadakoy zou verlicht zijn. Er zouden volgens onze reisgids mooie spotlichten op de ruines gericht staan. Het dorp was echter in diepe duisternis gehuld. Op de tast gingen we naar boven. Spookachtige gebouwen en façades rezen links en rechts van ons op. Het is uitgestrekt en we vroegen ons af wie er allemaal in die huizen hadden gewoond. Het moet een mooi en levendig dorp zijn geweest zo tegen de berghelling aangeplakt. Nu waren wij de enigen in het dorp. Later kwamen we een wild zwijn tegen. We zagen hem niet maar het knorde op een manier die suggereerde dat we beter niet verder konden gaan. Zo gingen we weer weg en lieten het dorp over aan de wilde beesten en de duisternis.
