Ankara blijkt een verrassend leuke stad. Eerst zijn we gaan kijken naar een staaltje fascistische architectuur van de eerste orde; het museum met als onderwerp de grondleger van de Turkse staat, Kemal Ataturk. Voor de rest is de stad een beetje een rommeltje en het doet soms ook wel een beetje aan Rotterdam denken. We zijn groente hapjes gaan eten in de gezellige wijk Kizilay. Dat heb ik altijd als ik fascistische architectuur heb gezien, dan krijg ik zin in groentehapjes.