Positiviteitsdictatuur

‘Everybody should like everybody,’ schreeuwt het student hotel in Groningen van de daken. Deze van Andy Warhol gejatte uitspraak staat met grote letters op de zijgevel. De tekst valt in tijden van social media - zoals wel meer van Warhol - opvallend goed op zijn plek. Is dit niet het duimpje van facebook waar hij het over heeft ?  Andy Warhol streefde in zijn kunst naar een machine-achtige betekenisloosheid. Hij wilde dingen niet aanraken zoals hij dat noemde. Met dat ‘elkaar leuk vinden’ bedoelde hij waarschijnlijk iets anders dan je zou vermoeden. Zoals het er nu staat lijkt het een gebod uit het evangelie van de positiviteitsdictatuur; Iedereen zou iedereen leuk moeten vinden, lachen is gezond, met vloeken breekt er iets en wees lief voor konijntjes. Wat dat betreft had The Student Hotel ook kunnen kiezen voor een andere Warhol slogan: Everybody has the right to a facelift. Dan kan iedereen meteen een permanent glimlachje op zijn gezicht boetseren. Of Warhol dit trouwens echt heeft gezegd, is niet bekend, maar hij had het wel kunnen zeggen en dat is waar het om gaat.