Borgman is een terloopse horrorfilm met een vampier-thema.
Ik heb me er kostelijk mee vermaakt gisteren. Helaas kon ik niet lachen want
dat hadden dames van middelbare leeftijd links en rechts van ons zich namelijk
al voorgenomen. Als enigen in de bioscoopzaal, die vol zat, gilden ze het uit
bij iedere aanzet tot iets wat mogelijk grappig zou kunnen zijn. Dan vergaat je de lust wel om zelf te lachen.Toch heb ik me op de film kunnen concentreren.
Bij het verlaten van de bioscoop had ik het gevoel getuige te zijn geweest van een episode in het leven van enkele uitzonderlijke figuren die uit het bos komen. De film is haast minimalistisch te noemen in de dingen die worden gezegd en wat we te zien krijgen. Er is veel aan de verbeelding overgelaten. Geld is geen probleem voor de personages
in de film. Het gaat om iets anders. Is het de ziel? Er is niet zo gek veel plot,
maar Borgman heeft in elk geval gekregen waar hij voor gekomen was. De missie, wat die ook behelsde, was geslaagd. Iedereen zou deze film even moeten gaan zien.
